Waarom minder echt meer is: interface, instrumenten, compositie etc

[Tierelantijn]

Ik twijfel niet aan de waarde van de leuzen 'less is more' en 'kill your darlings.' Ik zou ze ook niet weg willen zetten als dogma's, maar meer als heldere referentie punten die je kan gebruiken om af en toe kritisch naar je werk en je proces te kijken of luisteren.

Iets minder bekend, maar wat mij betreft net zo waardevol om over na te denken is 'the medium is the message.'

In schilderkunst is het bijvoorbeeld duidelijk dat veel schilderijen grotendeels gaan over aspecten van de schilderkunst, zoals materiaalgebruik of compositie. Vaak belangrijker of in ieder geval synergetisch met het onderwerp, zoals fruitschaal of kindje jezus.

Een ander voorbeeld zou kunnen zijn dat als je kiest om een tekst te schrijven ipv te spreken de betekenis al verandert. Hoe mensen die tekst vervolgens beleven is ook weer afhankelijk van typografie/lettertype/letter kleur en of een tekst bijvoorbeeld op een spandoek of als ondertitel bij een afbeelding, etc,etc. Allemaal zaken die niet gaan over de daadwerkelijke inhoud van de tekst zelf.

 

[bikkel]

Ik geloof niet in dat soort dogma's. Als iets voor je werkt, werkt het en hoef je er geen wetmatigheid van te maken om vervolgens anderen de maat mee te nemen. JunkieXL had een hok vol zooi, toen bijna alles verkocht en nu weer een hok vol zooi. Zijn output heeft er nooit onder geleden, ongeacht de situatie. De een heeft een studio vol gear en produceert weinig, de ander gaat los op een laptop met een MIDI controllertje en poept er een album per maand uit. Weer een ander kan niks met plugins omdat 'ie per se knoppen wil draaien. Of vindt elektronica zielloos en wil per se akoestische instrumenten. Het maakt allemaal geen bal uit. Belangrijkste is dat je vooral lekker bezig bent, dan komt de rest vanzelf. Zoals Picasso ooit al zei: "Inspiration exists, but it has to find you working."

Dit is op zich wel waar, maar moet JunkieXL ook nog zelf zijn synths aansluiten, repareren enzovoort of heeft hij een "mannetje" wat alle kabels legt en vervangt? Want als iets wel mijn creativiteit blokkeert is het een synth die niet lekker werkt, waarvan ik ben vergeten welke knoppencombinatie er voor zorgt dat hij weer op MIDI gaat reageren of ergens onder kruipen om te fixen waarom een kabel bromt.

 

[BasicSystem]

Het is wel makkelijker kiezen als je minder spullen hebt. Met 1 drumcomputer ga je meteen aan de slag. Met 5 drumcomputers denk je.......zou ik nou een 606 sound kiezen voor de hihat of toch een 909 hatje....of toch maar een hihat uit de Drumbtute, of toch maar een 808 hihat

 

[flyweight]

Iets minder bekend, maar wat mij betreft net zo waardevol om over na te denken is 'the medium is the message.'

interessant dit.
zou "toon is everything" daar ook op slaan? zoiets dat je een woord op verschillende manieren kan uitspreken waarmee de betekenis veranderd?

 

[flyweight]

Het is wel makkelijker kiezen als je minder spullen hebt. Met 1 drumcomputer ga je meteen aan de slag. Met 5 drumcomputers denk je.......zou ik nou een 606 sound kiezen voor de hihat of toch een 909 hatje....of toch maar een hihat uit de Drumbtute, of toch maar een 808 hihat

ja en als je maar 1 drum computer hebt ga je veel dieper op zoek naar mogelijkheden van het ding.

 

[Nap]

Ik redeneer meestal juist precies andersom, als ik bezig ben denk ik aan het geluid dat ik op dat moment wil en dan kies ik daar de bak of plugin bij waar ik verwacht dat het makkelijkste uit te halen. Dus als ik een 909 hihat wil ga ik niet proberen dat uit mijn LXR-02 te halen, maar zet ik de TR-6S aan (of laad een drumrack in Live). Wil ik juist een leuk elektronisch klinkend rateltrackje, pak ik de LXR-02 etc.

 

[rvanommen]

leuke discussie om te lezen.
Veel verschillende invals hoeken

spullen/hardware/software:

Ik ben zelf ook wel gevoelig voor impuls aankopen en moet dus ook waken voor teveel shit kopen die ik niet nodig heb.
Ik vind echter zelf dat ik het nog best aardig onder controle heb. Alle hardware die ik kocht dient een specifiek doel en vervuld min of meer de rol die ik voor ogen had.
niet gek voor een beginner.

Het voelt momenteel redelijk 'af' kwa hardware. heb geen specifieke wensen meer.
(met oneindig veel geld en ruimte zou ik vast nog wel wat kunnen bedenken )

Mijn ervaring is dat met de aankoop van meerdere software synths het leerprocess aardig begint te versnellen door de overlap tussen de synths.
De ene synth is intuitiever dan de ander, en leren op een intuitieve synth is inzicht op de ingewikkeldere synth.
Zo leerde de OpSix me veel over FM, en dat hielp enorm bij het snappen van kernel mode op de Waldorf Quantum die voor FM veel minder intuitief is, en de Quantum is juist weer heel goed met Granular, WAvetable en gewone waveform synthese. en ook modulaties zijn op de quantum zeer duidelijk. dus dat is echt 1+1 = 3 vond ik.
Dit process heb ik verder voortgezet met meer nieuwe synths (vooral software, want ruimte is beperkt hier), en heb het idee dat ik heir enorm van leer.
Ik lees ook graag de manuals, en maak ook veel aantekeneningen als ik ze lees.... paginas vol... dat helpt me concentreren en de aandacht erbij houden.
Doe ik ook als ik iets interresants lees in een boek, op dit forum of als ik iets interesants zie op YT... ik schrijf alles op.

Wel werd mn proces van muziek maken trager met elke aankoop van vooral die dure hardware, want ik wil het dus wel echt goed snappen en begrijpen. Ik koop geen dure Quantum om er vervolgens enkel een supersaw of bass-pluckje mee te maken. en als beginner kost dat uitzoeken tijd die je vervolgens niet aan muziek maken besteedt.
Maar weet je... voor mij is muziek maken geen doel op zich meer. Dat was ooit wel de reden om te beginnen, maar is getransformeerd door de aankopen en de nieuwe inzichten en interesses die door die aankopen aangewakkerd werden.

Conclusie; veel synth kopen leidde tot het maken van minder muziek, maar meer inzicht en interesse in sounddesign wat nu misschien wel een hobby op zich geworden is.

Leren, Experimenteren en Inspireren

Ik voel geen druk om alles te moeten gebruiken tijdens het 'componeren' (als ik dat zo mag noeme, voelt nogal als groot woord voor wat ik doe, haha).
Voel ook geen druk om per se alle sounds zelf te designen. Dit is wel steeds meer het geval, maar dat is meer een bijkomstigheid van m'n interesse en plezier daarin en wederom geen doel op zich.

Ik voel uberhaubt geen druk om te moeten produceren... dat is wel zo gegroeid want ik had eerst meer ambitie... maar heb alles losgelaten en laat me nu volledig leiden door inspiratie, lol en nieuwsgierigheid. soms leid dat tot nieuwe geluiden, soms tot nieuwe songs. Soms tot niks. en als ik geen zin heb dan doe ik iets totaal anders.

Ik heb dan ook geen vast patroon. het begin van een nieuwe compositie kan van alles zijn. een geluid uit de quantum, een patroon uit de TR8s, of een post hier op het forum (zoals die one-night track challenge van @Nap of waar ik Zaterdag het resulaat van poste, of de synth forum contest).
Het leerprocess is ook vaak een leidende factor; feedback van comments, info uit handleidingen, filmpjes op YT, alles kan mij inspireren om een andere synth te pakken en het eens anders te doen. Ik word ook steeds beter in het goed doseren van aankopen versus bestuderen van aankopen. Ondertussen denk ik dat ik heel aardig overweg kan met de hardware en software die ik heb. En zo word langzaam aan m'n kennis ook zodanig dat ik soms een geluid in mn hoofd kan hebben en die vervolgens ook echt kan maken! Wat een bevredigend gevoel!

Ik hoop dat deze driehoek van "leren > experimenteren > inspireren" nooit stopt.
En als ik dat een nieuwe impuls kan geven door wat nieuws te kopen (en vervolgens leren), dan is dat prima

 

[rvanommen]

ja en als je maar 1 drum computer hebt ga je veel dieper op zoek naar mogelijkheden van het ding.

Ik redeneer meestal juist precies andersom, als ik bezig ben denk ik aan het geluid dat ik op dat moment wil en dan kies ik daar de bak of plugin bij waar ik verwacht dat het makkelijkste uit te halen. Dus als ik een 909 hihat wil ga ik niet proberen dat uit mijn LXR-02 te halen, maar zet ik de TR-6S aan (of laad een drumrack in Live). Wil ik juist een leuk elektronisch klinkend rateltrackje, pak ik de LXR-02 etc.

Dit is ook wel leuk;

meestal zit ik meer op een lijn met flywheight denk ik, en leef ik voor het experiment en de vergaring van kennis.
Maar ik heb wel steeds meer de vaardigheid om het juiste apparaat of programma bij de beoogde sound te kunnen zoeken.

Een 909 hat maken op een apparaat wat dat neit per se heel goed kan vind ik dan weer wel leuk om te proberen om zo te zien wat ik onderweg misschien zou kunnen ontdekken.
ligt eraan waar ik zit in het process denk ik... als ik net begin ben ik wat experimenteler dan wanneer een project bijna af is.

 

[flyweight]

Ik redeneer meestal juist precies andersom, als ik bezig ben denk ik aan het geluid dat ik op dat moment wil en dan kies ik daar de bak of plugin bij waar ik verwacht dat het makkelijkste uit te halen. Dus als ik een 909 hihat wil ga ik niet proberen dat uit mijn LXR-02 te halen, maar zet ik de TR-6S aan (of laad een drumrack in Live). Wil ik juist een leuk elektronisch klinkend rateltrackje, pak ik de LXR-02 etc.

Ik redeneer ook niet zo.
Zo kun je natuurlijk altijd direct gebruiken wat je nodig hebt.
Dat ontkracht niet "less is more"

Maar bij schaarste moet je creatief zijn.
Daar komt experiment bij kijken en dat leidt soms ook nog eens tot iets nieuws.
De weg ernaar levert kennis op.

Dat soort dingen zoals maak een album met 1 synth of maak een track met alleen een mixer. Maak van een ukulele een dik klinkende gitaar etc etc,
Daar haal je veel uit en ben je creatief.
Natuurlijk heeft het verhaal vele dimensies.
En het een sluit het ander niet uit.
Ik bedoel ik ga echt niet altijd een alternatief voor een piano maken als ik een piano nodig heb.
Hoewel ik dat wel gedaan heb met een Model D en de Quantum.
Daar is een hele bruikbare sound uitgekomen maar toch zal de piano er niet verdreven door worden.

 

[one_b]

imo, het enige waar "minder is meer" echt geldt is het er over nadenken.
je moet gewoon doen, gretig pakken en stoeien met wat je boeit ook al is het het 100ste tooltje of dingetje wat net weer tot een iets andere emotie, expressie leidt.
de creativiteit/creatie is leidend niet het materiaal waar je mee werkt.
creatief zijn _is_ ; de hoeveelheid spullen heeft daar niet niets mee te maken.

ook de discussie over leren, kennis, kunde en meesterschap is in dit licht niet zo boeiend. zo blijft bijv. zelfs de beste meester violist imo een uitvoerder, de componist is de held.
dat je in de loop der tijd handig wordt met dingen is fijn maar dat handig zijn moet niet de kern worden.

+ een grote korrel zout want dit geldt voor mij, hoe iemand zich pijnigt met maar 1 of 2 dingen is haar/zijn zaak.

 

[Nap]

imo, het enige waar "minder is meer" echt geldt is het er over nadenken.
je moet gewoon doen, gretig pakken en stoeien met wat je boeit ook al is het het 100ste tooltje of dingetje wat net weer tot een iets andere emotie, expressie leidt.

Preach

 

[Akikaze]

Zoals Picasso ooit al zei: "Inspiration exists, but it has to find you working."

Ik ben het roerend met je betoog eens op een ding na. Picasso sprak geen Engels. Het juiste citaat is: "La inspiración existe pero tiene que encontrarte trabajando". Kunst is vooral werk. Om bij muziek te blijven: ik denk dat de meerderheid van de mensen muzikaal is, maar een minderheid komt ertoe deze eigenschap om te zetten in hoorbaar resultaat. Ik was in het ontwerpen van geluiden creatiever toen ik nog maar twee synthesizers had, maar compositorisch is er niets veranderd naarmate is meer speeltjes verzamelde. Ik zoek bij elk stuk wat ik het beste vind passen. Die luxe vind ik heerlijk en zo verlies ik me niet in dingen eindeloos proberen. "Kill your darlings" is ook een mooi motto, maar naleving ervan vereist wel zelfreflectie. Ik krijg meestal pas kritiek als de muziek al is uitgebracht. Het laatste schatje dat ik op eigen initiatief om zeep hielp, was van vorig jaar. Ik heb het met opzet bewaard. Gelukkig kwam de inspiratie voor wat het stuk had moeten zijn al snel. Maar soms moeten anderen het je vertellen, zoals die ene keer toen ik aan de Contest meedeed. Het voordeel van succesloos amateur zijn is wel dat je kunt doen wat je wil en als je een keer de plank misslaat, doe je het een volgende keer beter.

 

[scarum]

Ik vind een kreet als "less is more" echt complete onzin. Als ik een track maak met 15 synths is dat minstens net zo creatief inspannend als dat ik een track maak met 1 synth. Daarnaast kan complexiteit net zo goed een creatief doel zijn om na(ar) te streven. Het is een enorme uitdaging om een track te maken die heel veel lagen heeft, maar wel verhalend, spannend en nog steeds goed gemixt is. Dat is niet meer of minder dan iets wat tot de "essentie" is teruggebracht, want wat als de essentie of belangrijker, de intentie, nu juist complexiteit is?

Ik snap dat er heel veel van dit soort kreten zijn, maar het kan wat mij betreft allemaal de prullenbak in. Dat betekent niet dat jij er niets mee mag of kan doen, maar voor mij is het onzin. Ik wil geen (goedbedoelde) regels of adviezen om naar te leven of creëren, ik wil doen waar ik zin in heb. En ik raak geïnspireerd van mijn volle, maar over de jaren goed gecureerde studio, vol met het leukste speelgoed dat voor mij pas echt spannend wordt als ik met veel speelgoed tegelijk aan het spelen ben.

Ook "kill your darlings" is bullshit naar mijn idee. Als ik me echt ergens toe aangetrokken voelt, of iets mijn volledige aandacht trekt, dan is dat voor mij een teken dat ik er iets mee moet. Wellicht in een andere context dan in de context waar ik op dat moment in bezig ben, maar als het een darling is, dan is het dat niet voor niets, dat betekent dat ik iets voel. Dus waarom zou ik dat negeren?

Ik doe vooral de dingen waar ik geil van word, opgewonden van raak, spanning bij voel, intense emoties bij beleef, en ik doe dat met wat ik heb en met wat ik wil. Ik heb er geen probleem mee dat ieder voor zich bepaalt wat dat is en hoe je dat doet, maar van deze zogenaamd algemeen geldende kreten krijg ik behoorlijk uitslag.

I'll show myself the door now.

 

[sinew1958]

Ik doe vooral de dingen waar ik geil van word, opgewonden van raak, spanning bij voel, intense emoties bij beleef, en ik doe dat met wat ik heb en met wat ik wil. Ik heb er geen probleem mee dat ieder voor zich bepaalt wat dat is en hoe je dat doet, maar van deze zogenaamd algemeen geldende kreten krijg ik behoorlijk uitslag.

Ben 66 jaar, ik doe nu vooral dingen waar ik rustig van word.

 

[flyweight]

Ik vind een kreet als "less is more" echt complete onzin. Als ik een track maak met 15 synths is dat minstens net zo creatief inspannend als dat ik een track maak met 1 synth. Daarnaast kan complexiteit net zo goed een creatief doel zijn om na(ar) te streven. Het is een enorme uitdaging om een track te maken die heel veel lagen heeft, maar wel verhalend, spannend en nog steeds goed gemixt is. Dat is niet meer of minder dan iets wat tot de "essentie" is teruggebracht, want wat als de essentie of belangrijker, de intentie, nu juist complexiteit is?

Ik snap dat er heel veel van dit soort kreten zijn, maar het kan wat mij betreft allemaal de prullenbak in. Dat betekent niet dat jij er niets mee mag of kan doen, maar voor mij is het onzin. Ik wil geen (goedbedoelde) regels of adviezen om naar te leven of creëren, ik wil doen waar ik zin in heb. En ik raak geïnspireerd van mijn volle, maar over de jaren goed gecureerde studio, vol met het leukste speelgoed dat voor mij pas echt spannend wordt als ik met veel speelgoed tegelijk aan het spelen ben.

Ook "kill your darlings" is bullshit naar mijn idee. Als ik me echt ergens toe aangetrokken voelt, of iets mijn volledige aandacht trekt, dan is dat voor mij een teken dat ik er iets mee moet. Wellicht in een andere context dan in de context waar ik op dat moment in bezig ben, maar als het een darling is, dan is het dat niet voor niets, dat betekent dat ik iets voel. Dus waarom zou ik dat negeren?

Ik doe vooral de dingen waar ik geil van word, opgewonden van raak, spanning bij voel, intense emoties bij beleef, en ik doe dat met wat ik heb en met wat ik wil. Ik heb er geen probleem mee dat ieder voor zich bepaalt wat dat is en hoe je dat doet, maar van deze zogenaamd algemeen geldende kreten krijg ik behoorlijk uitslag.

I'll show myself the door now.

lekker boeiend hoeveel synths je gebruikt.
en al helemaal hoeveel inspanning het kost om iets te maken.
dat veranderd niet aan de muziek.

hoe meer synths hoe kleinere piemel.
moeilijk doenderij is nooit belangrijk.

maar het is geen regel, geen dogma en het is ook niet altijd waar.
dat van meer synths, kleinere piemel is wel echt een bewezen absolute waarheid.

hahahaha

 

[Nap]

Dat kan ik bevestigen

 

[sinew1958]

Dan zou ik een grote moeten hebben, maar dat laat ik in het midden.

 

[klinkske]

dat van meer synths, kleinere piemel is wel echt een bewezen absolute waarheid.

Klopt helemaal, ik heb enkel ballen. Erwtjes eigenlijk.
Ideaal als je vrouw houdt van scissor sisters

 

[andreos]

Dan zou ik een grote moeten hebben, maar dat laat ik in het midden.

Dus half zo groot.
Groeten van andreos

 

[Morty-C-137]

Klopt helemaal, ik heb enkel ballen. Erwtjes eigenlijk.
Ideaal als je vrouw houdt van scissor sisters

lol